Plaża (przednia część samolotu)

Upadła na gorący piasek.
Nie miała już sił biec dalej.
Ktoś stanął nad nią.
-Potrzebujesz pomocy? - Usłyszała męski głos.

Obudził się w jakimś pomieszczeniu.
Leżał przywiązany. Chciał się uwolnić, ale nie mógł.
Nagle podszedł do niego jakiś mężczyzna ze strzykawką.
Mężczyzna miał ok. 50 lat miał długie włosy.

Nagle ból. Mężczyzna ten wbił igłę w jego ramie.
John zaczął drętwieć. Stracił czucie w ciele.
-Dobra, mamy go. Juliet! Choć tutaj. Pomóż mi go zanieść.-powiedział tamten

Nagle podeszła jakaś kobieta i złapali Johna za ręce i nogi. Naglę John stracił przytomność..

Podszedł do Evelyn , chciał jej pomóc Smile

Zdjęcie, gdzie jest zdjęcie - pomyślała gorączkowo.
Wstała i zaczeła się rozglądać. Wszędzie leżały porozrzucane bagaże
ale swojego plecaka nie mogła znalezc.
- Przepraszam, nie widziałeś czarnego plecaka? - zapytała się
przechodzącego obok mężczyzny.

ocknął się na plaży, nic się nie zmieniło w oddali dalej biegali ludzie. Złapał się za głowę i poczuł lepką ciecz. Po odjęciu od głowy zobaczył na ręce krew. Przejechał dłonią po czole jeszcze raz, i znowu miał na dłoni krew.
Hmm to by wiele tłumaczyło. Te omamy to osłabienie
I poszedł w stronę ludzi krzycząc
- Ma ktoś jakieś opatrunki, bandaż, plaster, co kolwiek!?

Odwróciła się na plecy i spojrzała na Sawyera.
-Coś mi się stało z lewą ręką. Proszę znajdź jakiegoś lekarza. - Szepnęła zamykając oczy.

Usłyszał prośbę Evelyn
Gdzie ja znajdę jakiekiegoś lekarza?
-Poczekaj tu-powedział i poszedł szukać...
Znalazł czyjś bagaż, zaczął go przeszukiwać
Jest
Znalazł apteczkę i poszedł do Evelyn , aby opatrzyć jej rękę...

Obudził się w lesie.
Usłyszał jakieś głosy więc szedł za nimi.
Wyszedł na plażę.

Naglę podbiegł do niego ten gruby mężczyzna i spytał się go gdzie był.
-Nie wiem, ja nic nie wiem, nic nie pamiętam-odpowiedział.

Otworzył oczy.
Leżał pod drzewem.
Nad nim stał Hurley.

-O ja. Co się stało-ból głowy pulsował jak szalony-O matko. Auuu! Ja piernicze. Co się... auu! co się dzieje?!

Słońce raziło go w oczy i nie mógł ich w pełni otworzyć...

- Spadliśmy na jakąś plażę, nie mam pojęcia co się dzieje... wszyscy panikują.

-Jak to spadliśmy. Przecież to niemożliwe. To nie mogło się stać.
Zrozumiał że całe jego życie się zawaliło.

To koniec.
-Jeżeli to gdzie jesteśmy jest bezludne to...to poumieramy wszyscy po kolei!-krzyczał-Nikt tan sie nie znajdzie!

Jej uwagę od zdjęcia odwróciły jakieś krzyki, spojrzała w tamtą stronę.
Podeszła bliżej i nie mogąc powstrzymać łez krzykneła:
-Przestań! Zamknij się! Napewno nas znajdą, muszą...
Głos się jej załamał i usiadła na piasku zrezygnowana.

Usiadł obok dziewczyny
-Przepraszam no ale... całe życie mi się zawaliło i... i jeszcze to.
...
-Nie no nie mogę!
Ukrył twarz w dłoniach.
-A jeżeli nie znajdą. Przecież oni muszą nas znaleźć.Nie mogą nas zostawić.
Sad

Obudził się po raz drugi.
A jednak to prawda... Przynajmniej głowa już mnie tak nie boli.
Ethana juz nie było. Peter wstał. Ludzie już nie panikowali i nie biegali jak wcześniej. Poszedł w stronę cienia i usiadł, opierając się o drzewo. Sprawdził zawartość kieszeni. Wszystko było na swoim miejscu.
Ciekawe kiedy przybędzie pomoc. Gdzie się rozbiliśmy?.
Jakaś kobieta stanęła na przeciwko niego, ale nie widział jej twarzy, bo stała obok słońca, które świeciło mu prosto w twarz. Szum morza uspokajał go i wprawiał w nastrój przeznaczony dla rozmyślań.
Kobieta coś mówiła. Podnosła głos. Krzyczała. Wyła... Odeszła.
Peter pozostał sam ze swoimi myślami.

-Znajda - powtórzyła cichym glosem
-Proszę powiedz ze znajda - zwrocila sie do drugiego mezczyzny.