Wyprawa (z jaskini)

- Lechero daj jej w końcu tą wodę. Atena, Will czy możecie się ruszać? Nie macie żadnego złamania?

-Nie wiem-powiedział szczerze.-Raczej nie ale z chodzeniem bedzie problem.Ktoś mi będzie musiał pomóc isc.

Art chodził w kółko już do samego wieczora. Nie mógł się nadziwić, że tak szybko się to wszystko zagoiło. Wystarczy poprosić...starał sobie zapamiętać. Nigdy nie lubiał prosić...wolał dostawać. Teraz nauczyć się musiał...a gdy wieczór nastał ich...w tym miejscu gdzie byli (będą) położył się i zasnął pełen dzisiejszych wrażeń.

- Lechero pomoże iść tobie a ja Atenie. Na Art jak narazie jest bardzo czymś zafascynowany. Chyba jakimś cudem wyzdrowiała jego noga. Mam nadzieję, ze nam pomoże.

- Ja nie wiem , czy dam rade - powiedziała gdy napiła się wody
Ale spróbuje - zwróciłą się do Lynette - Ale gdzie pójdziemy? Wracamy do jaskiń?

-Dobrze-powiedział gdy Lechero go podniósł i pomógł mu iść.-Idzmy dalej,nastepny postuj za godzine a jutro wieczorem bedziemy juz w obozie-powiedział wolno stawiając kroki

- Na pewno dacie radę? Możemy tu gdzieś rozbić obóz, ale boję się żeby ta sytuacja z dymem się nie powtórzyła...
Pomogła podnieść się Atenie i zarzuciwszy jej ramię na swoje stawiał razem z nią wolne kroki.

- Tak, lepiej stąd chodzmy - powiedziała uwiesiwszy się na Lynett
- Boże, ale co to było... Co nas tu jeszcze spotka - mówiła idąc powoli,
jakby stawiała pierwsze kroki

-No dobrze,możemy się tutaj zatrzymać na noc-powiedział na widok pustej polany.-Tutaj sie przespimy-powiedział do grupy która zaczeła rownież szykować się do snu.Nic wiecej jednak nie zobaczył,krew juz dawno zmienila sie w strupy a on poprostu zasnał

Po paru godzinach wstał,nadal jednak była noc.Zauważył ze wszystkie rany sie juz zabliźniły.Dobra,trzeba ruszać-pomyślał i zaczał budzić innych

Jeśli jeszcze raz ktoś sam zdecyduje kiedy zapadnie dzień i kiedy wstanie noc, dostanie ostrzeżenie o wartości 1!

Nadal trwa DZIEŃ 7!

Obudzona przez Willa, odezwała się do niego
- Will, a nie możemy jednak poczekać tu do rana? Ja nie mam sił -
powiedziała, czując mocne rwanie w nodze.

Obudziła się gwałtownie w środku nocy. Śnił się jej ojciec. Był taki jakim chciał go pamiętać. Dobry, kochający... Lynn westchnęła i podniosła się z ziemi.
Dziś już pewnie nie zasnę.
Popatrzyła na śpiących towarzyszy. Wszyscy jeszcze spali. Art mówił coś przez sen. Dorzuciła drewna do ogniska i postanowiła sie przejść.
Spacer zawsze pomagał jej poradzić sobie z natłokiem myśli. Tym razem przechadzka nie pomogła jej jedna odegnać od siebie obrazu ojca. Usiadła pod drzewem.
Powinnam już wracać - pomyślała - Za bardzo sie oddaliłam.

Cały czas było ciemno. Will i Atena trochę wypoczęli. Niektóre rany zagoiły się w bardzo szybkim tempie. Kilka osób usłyszało wystraszone ptaki lecące z głębi dżungli.

Coś je przestraszyło.

Will +4PŻ
Atena +2PŻ

Obudził się i zauważył ze niema Lynette.Zaczął ją szukać i zobaczył jak siedzi pod drzewem.Podszedł do niej przykucnął i spytał-Wszystko w porządku?.Nagle nie cczekajac za odpowiedzią usłyszał jak ptaki,które coś przestraszyło.Nieczekajac za odpowiedzią powiedział-Chodz szybko do ogniska,coś wystraszyło ptaki.-powiedział

Nagły trzepot ptasich skrzydeł przestraszył ją trochę. Poszła za Willem w stronę ogniska.
- Ciekawe co je przestraszyło?