Dżungla (przednia część)

- Spadaj Peter... Zaraz zawracam!

- O ...choćby tam ...a nie to przedtem ktoś tam przechodził. Może jakiś dziennikarz?

Przywykł, że mówił o rzeczach nieważnych a o ważnych zapominach.

- Dziwne...łudząco podobna postać tam była do mojego znajomego. Ale on był chyba dziennikarzem...to pewnie, gdzieś tu z innymi się kręci i nagrywa nas...haaaloooo?

Krzyknął i obrócił się wokół siebie.

- Cóż wyraźnie nie mogą z nami mówić...

Zapewne Art widział ten dym znany z serialu. Choć...może to był ktoś z innych? Albo jego paranoiczne urojenia, że to jest na pewno reality show?..

- Spadaj Peter! Zaraz zawrócę...

Odwrócił się.
- Gdzie się wybierasz? Sama po dżungli? To raczej nie jest bezpieczne.

- To przestań mnie wnerwiać!

- Wnerwiać? Wyluzuj. Nadal słyszysz szepty?

Odwrócił się i zobaczył jak Art się kręci. Zignorował go.

Chyba całkiem mu odbiło. Poczekam aż mu przejdzie ta mania telewizji...

Ruszył dalej.

[Uwaga do Kate poza grą: Pochylony tekst to nasze myśli. Tak jest w zasadach gry. Jeśli o tym wiedziałaś to sorry, bo myślałem, że wzięłąś myśli mojego bohatera za dialog.]

- Czekaj na mnie...nie możemy pokazać im, że wiemy iż tam się znajdują...bo popsujemy im wszystko.

Zachichotal i ruszył za nim. Szedł chociaż wiedzial, że TEN dziennikarz idzie dość spory kawałek od nich w chaszczach.

[OK]
-Nie wiem... Słyszę czasami jakby ktoś chodził obok nas... ale wtedy jak się zastrzymaliśmy złamała się gałąź...

- Może to jakieś zwierzę? Albo Piętaszek... Nie zwracajmy na to uwagi. Chyba, że to zwróci większą uwagę na nas. skupmy się na głównym celu, czyli wodzie. Nie chcę zdychać z pragnienia w oczekiwaniu na pomoc. Która nawiasem mówiąc spóźnia się niemiłosiernie. Art, zlituj się. Zostaw swego wyimaginowanego przyjaciela i pomóż nam szukać.

-Aaaaa!!

- Aaale...nie to nie.

Szedł za nimi i już miał się więcej nie odzywać...no może przez chwilę.

-Aaaaaaa!

Przewróciła się...

-Czekajcie...

- Kate??? - Szybko odwrócił się, gdy tylko usłyszał krzyk.

Stanął przewracając oczami i śmiejąc się .
- Aaaa...nie ma wody jeszcze.
Parodiując ją uśmiechnął się.
- Na pewno nic ci nie jest?...

Wstała z ziemi...

- Zawróćmy do miejsca gdzie się przewróciłam...

- Ktoś mi musiał podstawić nogę. Bo żadnego korzenia tutaj nie widzę...

- Dziennikarze zrobili psikusa nic więcej..tylko Ciiii...

Spojrzał z dezaprobatą na nią i mówił.
-Idziemy? Pić mi się chce...