Roztocze - Dolina Hurley'a

Zielona dolina została zauważona przez Hurley'a podczas drogi do samolotu, który doprowadził do wypadku Peter'a. Hurley uwielbiam tę dolinę. Na środku znajdowało się drzewo, na którym wyryta była liczba 4.

Po niecałej godzinie podróży, Hugo uśmiechnął się.

- To tutaj - powiedział - piękne miejsce, prawda?

Dotarli Dnia 8

Lynn spojrzała z zachwytem na rozciągającą się przed nią dolinę. Widok był naprawdę piękny,
- Popatrz jakie to niezwykłe, ta wyspa jest tak piękna. Gdy patrzę na to miejsce wydaje się ono być oazą szczęścia i spokoju. Nigdy nie pomyślałabym, ze może się tu kryć tyle zła i niebezpieczeństw.
Lynette ruszyła w głąb doliny. Na środku rosło drzewo. Dziewczyna podeszłą do niego i zobaczyła wyrytą liczbę 4.
- Hugo, chodź to zobaczyć - zawołała do towarzysza

- Wiem, widziałem to już wcześniej... jestem ciekaw o co chodzi. - przypomniał sobie o pechowych liczbach... 4....

- Nie mam bladego pojęcia - odpowiedziała oglądając inne drzewa - może ktoś chciał je oznakować. Pytanie tylko: kto?
- Tylko na tym jednym jest coś wyryte - dodała po chwili.

- A może wyżej? - próbował wspinać się na drzewo, gałęzie znajdowały się nisko, więc było łatwo - Mam! 8! Tutaj jest 8! - wskazał trochę wyżej, na drugą stronę drzewa - 15! - pokazał palcem kilkadziesiąt centymetrów wyżej, trochę na prawo - Wchodzę wyżej - powiedział - Są kolejne - na samej górze znajdowały się trzy liczby, które były wyryte koło siebie - 16, 23, 42! To te cholerne liczby skreśliłem na loterii! - krzyknął do Lynette.

- Te same? Niewiarygodne! czy to możliwe żeby to był, aż tak duży zbieg okoliczności? - Lynn nie mogła w to uwierzyć - to musi być przypadek.

- Zbieg okoliczności? Być może... ale ta wyspa jest wyjątkowa... mam przeczucie, że to jakiś znak. - odpowiedział Hugo. Był zdziwiony całą sytuacją.

- Znak? Od kogo? - zapytała - a może to jakaś zanan kombinacja liczb? Może występowała w jakiejś książce?- dociekała
Nie, no co ja plotę...

Zignorował słowa Lynette.

- Wiesz co? Pokonaliśmy tę drogę szybciej niż myślałem. Zdążymy wrócić na plażę przed nocą, idziemy czy chcesz odpocząć? - zapytał.

- Jeśli chodzi o mnie, to możemy wracać. Nasza podróż nie przydała się na zbyt wiele. To co powiedziała Danielle to tylko ogólne poszlaki. Żadnych konkretów.
Zaczęła iść, ale po chwili przystanęła
- Hugo, a most? Nie przejdziemy tamtędy. musimy znaleźć inną drogę.

- To chodźmy jak najszybciej. Kiedyś tu wrócę - pożegnał się wzrokiem z doliną i ruszył do obozu.

Ruszyła za Hugo żegnając wzrokiem piękną dolinę i tajemnicze drzewo.
- Mam nadzieję, ze pod naszą nieobecność nie wydarzył sie nic złego.

Po niecałej godzinie drogi:

- Chyba jesteśmy w połowie drogi. Tak mi się wydaję. Zmęczona? - zagadał do Lynette.

- Trochę - odpowiedziała mu- na szczęście już niedaleko.
Szli dalej w milczeniu, aż doszli do plaży.
[plaża]