Słupy magnetyczne

Jakąś żabę, coś co jest żywego-powiedział Richard.

- O jest żaba - rzekł
Pewnym ruchem złapał żabę i przeżucił ja na drugą stronę. Żaba zdechła.
- Chyba się nie udało

Kiedy Lechero i Richard doszli do słupów magnetycznych, zapadła noc.

Lechero: 160XP
Richard: 160XP

-Masz rację, nie udało się-powiedział Richard.

Trzeba iść do innego miejsca. Tylko którędy to będzie. Trzeba znaleźć jakieś charakterystyczne miejsce.

Richard rozejrzał się. Wędrówka zajęła cąły dzień. Nastała noc. Nie wiedział w którym miejscu się znajdują. Wiedział tylko, że są przy słupach.

Teraz nic nie zobaczę. Zaczekamy do rana.

Niebo rozjaśniło się, gdy słońce ospale wyłoniło się zza horyzontu.

Dzień: 19

- Więc co teraz robimy?

No w końcu coś widać.

Richard rozejrzał się nie wiedział do końca gdzie jest, oprócz tego, że przy słupach.

Musimy być po tej stronie. Inaczej byłoby bardziej widać góry. Jeśli pójdziemy trochę bardziej w tamtą stronę, i wejdziemy w dżungle to tam dojdziemy.

-Chodźmy tędy-powiedział do Lechero-Nie dojdziemy do głównego obozu, ale sam widzisz, że to nie możliwe.

- Niemożliwe? Niby dlaczego?

-Chcesz, to możesz spróbować przejść-powiedział Richard-NIe wiem tylko czy zdążysz się dowiedzieć, dlaczego to niemożłiwe.

- Równie dobrze możemy przejść NAD słupami

-Chcesz to idź-powiedział Richard-Ja chcę żyć, muszę żyć.

- Skoro twierdzisz, że nie przejdziemy przez te słupy to gdzie chcesz iść?

-Do płomienia-odpowiedział szybko Richard.

- Płomień? A cóź to takiego?

-To miejsce do którego idziemy-powiedział Richard-To idziesz ze mną czy zostajesz tutaj?