Bunkier

- Uwierz mi, gdybym mógł wezwać posiłki, posikałbym się ze szczęścia! - rzucił. - Miałem cholerną nadzieję, że to wy nimi jesteście.

-Tak? To kim ty jesteś? -Usiadł na krzesło mierząc do obcego - Jak masz na imię? Co tu robisz i w ogóle co to za miejsce bracie?

-Paulie spokojnie-powiedział kładąc ręke na ramieniu starego człowieka.-Kwiatki ładnie pachną,a drzewa są zielone.NIe trzeba się denerwować.-poczym zwrócił się do nowego osobnika-Powiedz nam tylko kim jesteś i skąd się tutaj wziełeś,dobrze?-spytał

- Mam na imię Desmond i od 3 lat gniję na tej przeklętej wyspie. - odparł. - Co 108 minut podchodzę do komputera i wpisuję ciąg tych samych liczb... 4 8 15 16 23 42... Jak widzisz niezbyt barwna historia.

-No a nie mówiłem,po dobroci też idzie.A dlaczego to robisz Desmondzie.Co się stanie jeśli nie wpiszesz tych liczb.

- Gdybym to wiedział, już dawno opuściłbym to miejsce.

-Dobra ty z nim pogadaj a ja się tu rozejrzę- powiedział do Willa
Wstał z krzesła. Zaczął penetrować bunkier, dopiero teraz zdał sobie sprawę z tego że każda nawet najmniejsza pierdoła była oznaczona ośmiokątnym logiem z stylizowanym ptakiem na środku i napisem DHARMA przecinającym logo.

4 8 15 16 23 42, 4 8 15 16 23 42 te liczby nie dawały mu spokoju., było w nich coś hipnotyzującego.

Wysoko nad głowami rozbitków zapadł zmrok.

Will: 180XP +1PŻ
Atena: 180XP
Paylie: 180XP

- Jak trafiłeś na tą wyspę? - spytała rozglądając się po pomieszczeniu.
- Chyba nie powiesz że jesteś tu sam z własnej woli, wpisując bezsensu te liczby
- z powodu akcji z Innymi byłą bardzo podejrzliwa i nieufna.

- To było 3 lata temu, gdy podróżówałem dookoła świata. Moja łódź rozbiła się o rafę i wtedy zjawił się Calvin. Wybiegł z dżungli, wołając: "Szybko, chodź ze mną." Przyprowadził mnie tutaj. Zegar już pikał, więc pierwsze co zrobił, to wpisał kod, wcisnął klawisz i pikanie ustało. Zapytałem, co on robi? Odpowiedział, że tylko ratuje świat. - wyjaśnił Desmond kręcąc się nerwowo po pomieszczeniu.

Spojrzała na niego z pod byka.
- Czym się tak denerwujesz? Może tym że przyłapiemy cię na kłamstwie?

- Od trzech lat siedzę w tym cholernym bunkrze i wciąż nie przysłali nikogo na moją zmianę! Chyba mam prawo się denerwować? - rzucił z wyrzutem. - Kim wy w ogóle jesteście, ludzie? - spojrzał pytająco na Atenę.

Podszedł do biblioteczki, zaczął oglądać książki, nagle z jednej z nich wypadł jakiś stary film, było na nim logo. Złapał film i podszedł do Desmonda
-Desmond co to za dzieło filmowe? - spytał.

- Will ci już odpowiedział - powiedziała krótko nie ufając mu.
Postanowiła że nie spuści go z oka, miała wrażenie że człowiek ten kłamie jak z nut.

- Odpowiedź na wasze pytania. - odparł. - Projektor jest w tamtym pomieszczeniu. - wskazał ręką na sąsiedni 'pokój'. - Chcesz popcorn?