Baraki - wioska Innych

Goodwin uścisnął dłoń Lynette i uśmiechnął się do niej:
- Jakieś kilka godzin drogi. Nie martw się, będziemy robić częste postoje. - wyjaśnił. - Pewnie czujesz się, jakbyś trafiła do nas w złą porę. Ledwo przyszłaś, a już trafiasz na zamieszanie.

- Sporo się wydarzy. - schował ręce do kieszeni i spojrzał na swoich ludzi, którzy gromadzili się w wyznaczonym przez Goodwina miejscu.

Minęła Bena i zaczęła przeciskać się przez tłum. Kiedy wreszcie znalazła się w pustym miejscu, usiadła na najbliższej ławce. Sięgnęła do plecaka i wyjęła z niego mały zegarek.
-Rzeczywiście, wyszłam zbyt wcześnie. - Mruknęła do siebie, chowając przedmiot do plecaka. Opadła na oparcie i zaczęła przyglądać się całej sytuacji.

- Czasami mam takie wrażenie - odpowiedziała zdawkowo.
Rozejrzała się po placu, na którym zgromadzili się mieszkańcy wioski. Lynn zastanawiała sie ilu z nich tak naprawdę wie, po co opuszcza dom.

- W porządku ludzie! - Goodwin zarzucił na plecy zielony, skórzany plecak i stanął przodem do grupy. - Im wcześniej wyjdziemy, tym wcześnie będziemy na miejscu! - przeszedł kilka kroków. - Ruszamy tędy! - wskazał na zachód. - Ben, Megan, Tom! - zwrócił się w stronę trójki, która zostaje w barakach. - Powodzenia! Przekażcie je również Annie i Mathewowi!
Grupa ludzi zaczęła oddalać się od baraków. Goodwin poczekał aż ostatni z nich wyruszy w drogę, po czym poszedł za nimi.

[Gracze biorący udział w wyprawie piszą w temacie "Dżungla - wyprawa" ]

-Nawzajem. - Mruknęła, obserwując oddalającą się grupę. Plac zaczął robić się pusty. Dostrzegła Toma, który wyszedł ze swojego domu ściskając w dłoni swój plecak, ale nie ruszyła się. Wciąż siedziała na ławce czekając na resztę.

Nie pożegnał się z Alex. Rzucił jej jedynie krótkie spojrzenie i skinął ręką Goodwinowi. Obserwował, jak jego ludzie znikają w oddali.
Bez słowa usiadł na ławce obok Megan i rozejrzał się po placu. Głucha cisza i wszechobecna pustka przypomniały mu pewne zdarzenie, które miało miejsce dokładnie dwadzieścia lat temu...

Po kilku minutach zjawiła się Anna. Ubrała się w wygodne beżowe spodnie i błękitną koszulę. Podeszła szybkim krokiem w miejsce zbiórki. Zarzuciła na ramię torbę i czekała.

Spojrzał obojętnie na Annę i powolnym ruchem podniósł się z ławki.
- Cóż... - zaczął, poprawiając przewieszoną przez ramię torbę. - Mieliśmy wyruszyć nieco później, ale skoro wszyscy są już gotowi... - spojrzał w kierunku Mathewa, który właśnie zamknął za sobą drzwi mieszkania. - Idziemy? Im wcześniej wyjdziemy, tym mniejsze tempo możemy sobie narzucić.

Anna kiwnęła głową i spojrzała na opaskę na nadgarstku.

- Dobry pomysł, Ben! - Tom zaczął zbliżać się do grupy. - Po co biec z językiem na brodzie, skoro możemy wędrować dogodnym tempem?
Linus odwrócił się w kierunku dziewczyny:
- Megan?

Poderwała się z miejsce słysząc swoje imię i podeszła do nich.
-Przepraszam, zamyśliłam się. - Mruknęła, odgarniając włosy za ucho.

Przytaknął w milczeniu i zrobił krok w stronę przeciwną do tej, w którą podążyli jego ludzie.
- W drogę. - powiedział i ruszył przed siebie.

Anna wypatrzała wzrokiem Megan.
-Hmm. Hej... - Mruknęła nieśmiało.

-Hej. - Odparła chłodno, idąc za Tomem. Przyspieszyła kroku, zostawiając Annę za sobą.