Wyprawa

Szedł przodem w milczeniu. Narzucili sobie w miarę wolne tempo.

Nie odpowiedziała na słowa Anny. Szła w milczeniu za nimi.
Uniosła wyżej głowę, spoglądając w błękitne niebo.
-Zapowiada się ładna pogoda. - Powiedziała z lekkim uśmiechem.
-A, więc, kogo mamy wsiąść? - Spytała, kiedy dorównała kroku Benowi.

Sięgnął do torby i wyciągnął z niej pomiętą kopertę. Były w niej 4 małe fotografie.
- Atena Papandreu... Ryan Crower... Jack Shepard... Artemis Sevoan... - opisał zdjęcia, podczas gdy Megan je przeglądała.

-Zabawne, wczoraj mówiłeś o trzech osobach. - Mruknęła, zatrzymując wzrok na zdjęciu Ateny. - Wspaniała osoba. - Uśmiechnęła się lekko.

- Powiedziałem, że zabierzemy ze sobą trzy osoby i tak właśnie będzie. - odebrał zdjęcia i wsypał je z powrotem do koperty.

-Nie rozumiem... A co z czwartą osobą?

W odpowiedzi rzucił Megan krótkie, chłodne spojrzenie.
- Mam nadzieję, że czujesz się dzisiaj lepiej. - powiedział w końcu.

-Tak, trochę lepiej. - Mruknęła spuszczając wzrok w dół. Więcej się nie odezwała.
Zwolniła i dołączyła do Toma.
-Mam nadzieję, że chociaż Ty powiesz mi trochę więcej? - Spytała, wkładając dłonie do kieszeni swetra.

- Sprawa jest jasna, Megan. Mamy sprowadzić Benowi czwórkę rozbitków, których podstawia nam prosto pod nos. - Tom obrzucił dziewczynę podejrzliwym spojrzeniem. - Czego tu nie rozumieć?

-Ben powiedział, że zabierzemy tylko trzy. Więc co z czwartą? - Powoli zaczęła się coraz bardziej denerwować. -Czy żaden z was nie potrafi normalnie odpowiadać? - Oburzyła się, ściszając głos.

Tom wydawał się być trochę zmieszany:
- Cóż, Megan... W tym momencie wykazałaś się większą wiedzą niż moja... Nic nie wiedziałem o... - przerwał na moment. - Cokolwiek szykuje Ben, musi być dla niego bardzo ważne. Chyba nikogo nie wtajemniczył w swoje zamiary.

-Mam tylko nadzieję, że większość się wyjaśni przed rozdzieleniem grup. - Zrzuciła plecak z ramienia. Zatrzymała się i zaczęła w nim grzebać. Po chwili wyjęła z niego pudełko i podbiegła do Toma.
-Masz. Ty będziesz tym strzelać. Albo...Mathew. Ja mogę nie trafić i znowu coś spieprzyć. - Powiedziała, wpychając pudełko w dłonie mężczyzny.

Tom sięgnął do kieszeni i wydobył z niej własne pudełko.
- Jak widzisz, każdy ma swój przydział. - powiedział z uśmiechem. - Nie denerwuj się tak, Megan. Poradzimy sobie.

Światełko na krótkofalówce zamigotało po raz kolejny.
- Wcześnie... - mruknął pod nosem, przykładając przedmiot do twarzy. - Zbyt wcześnie.
Obejrzał się za siebie. Tak jak myślał - spotkał się z ciekawskim spojrzeniem Megan. Zignorował je i uruchomił krótkofalówkę. Przyspieszył trochę, zostawiając grupę poza zasięgiem słuchu.

[rozmowa odbywa się w temacie "wodospad" w dziale "Wyspa" ]

Anna tym czasem szał w tyle przysłuchując się ich rozmowie.