Wyprawa

-Ale chyba... Nie wystrzelimy w nich całego zapasu? - Spytała uśmiechając się. Cofnęła dłoń i schowała pudełko z powrotem do plecaka. -I nie denerwuję się.

- Chyba coś się dzieje. - powiedział cicho, przyglądając się Benowi, rozmawiającemu przez walkie-talkie.

Wyłączył walkie-talkie i przypiął je do paska.
Na jego twarzy zawitał niewielki uśmiech.

Anna cofnęła się do tyłu.
Zaczęło się.

Zatrzymał się i odwrócił w stronę ekipy.
- Wszystko gotowe. - poinformował. - Teraz po prostu trzymajcie się planu.

Ścisnęła mocniej uchwyt plecaka i też zatrzymała się. W milczeniu spoglądała na Bena. W końcu przytaknęła głową, jakby chciała zakomunikować, że rozumie.

Anna nadal stała w miejscu, tylko nieznacznie skinęła głową.

Kiedy pozostali również przytaknęli, wszyscy wrócili do marszu.
Ben zwolnił nieco, czekając aż Megan wyrówna z nim kroku.
- W razie jakichkolwiek problemów... Strzelaj. - powiedział cicho, omijając rozległą kałużę.

-Myślę, że nie będzie żadnych problemów. - Mruknęła, przechodząc przez środek kałuży, kiedy Ben omijał ją na około.

- Mówię o problemach niezależnych od was, Megan. - sprostował.

Problemy, jakie problemy...?
Ominęła kałużę. Szła tuż za Tomem.

-Jeśli rozbitkowie zastawią pułapkę, albo będzie ich więcej, będziemy strzelać do tych 'niepotrzebnych'. I nie obchodzi mnie, czy wyjdą z tego cało, czy nie. - Odparła spoglądając przed siebie. Podskoczyła lekko, poprawiając zsuwający się z ramion plecak.

- I dobrze. - spojrzał na nią z lekkim zdziwieniem. - Kolejna radykalna zmiana nastawienia. - dodał po chwili.

Tylko uśmiechnęła się lekko i kopnęła mały kamień leżący przed nią, który poturlał się po ziemi kilka metrów dalej.
-Każdy z nas zmienia się krok po kroku. Aż w końcu przychodzi czas, kiedy zadajemy sobie pytanie 'Gdzie podziała się tamta dawna osoba?'

- Cóż... - odsunął ręką suchą gałąź i przetrzymał ją, aż Megan zdąży przejść. - Tak długo, jak masz na co położyć okład z kwaśnej wody, nie musisz się martwić, że się zmieniłaś.