Bunkier

-Nie rób mu nic. Proszę.

-Widzisz Claire... Przecież nie chciałaś go znać... Nie chciałaś utrzymywać z nim kontaktów... z narkomanem... z ćpunem... Wiedząc że mogę to zrobić wszystko zmienia... nagle zależy Ci na nim... Widzisz Claire... Bo ty nie doceniasz życia...

-Byłam głupia, ale teraz i tak go pewnie nie zobaczę.-lekki uśmiech pojawił sie na jej twarzy. To i tak koniec.

-To nie wystarcza Claire... musisz zapłacić czyimś życiem... Twoim albo Charliego... Masz wybór...

Nie wiedziała co odpowiedzieć. Nie chciała ginąć, ale co z Charliem. On jest ważniejszy od niej. Ma rodzinę, a jej nikt nie został.

-No więc Claire...
Nagle bunkier wypełnił się przeraźliwym dźwiękiem.
-A Cóż to takiego Claire?

-Nie mam pojęcia. Widziałam jak wpisywali coś do komputera.

3 minuty...
-Wpisywali coś? A co takiego?-spytał.

Równolegle do tych wydarzeń, nastał nowy dzień.

Dzień: 25

-Nie wiem. Zobacz może jest tam coś napisanę.-wskazując na pokój z komputerem.

2 minuty...

-To idziemy...-powiedział łapiąc Claire za szyje.
Poszedł do pokoju z komputerem i spojrzał na kartkę obok.
Te liczby... Po co one tu?

-Powinnienieś je wpisać.-powiedziała.
-Możesz mnie puścić.-dodała, bo szyja zaczynała ją boleć

-A jeżeli ich nie wpiszę to co? Nie nie mogę bo uciekniesz mi...

Próbowała sobie przypomnieć co się dowiedziała, ale nic nie pamiętała.
-Lepiej wpisz.

1 minuta... Alarm się nasilał.
Coraz głośniej i głośniej.
John nie wytrzymał i wpisał liczby.
Nagle wszystko ucichło...
-Więc Claire... Jaki wybór?