Klatki

-Ciekawe, czy ten sam humor będzie wam dopisywać za kilka godzin. - Zaśmiała się cicho i popchnęła lekko dziewczynę do przodu. - Jeden błędny ruch, a stanie Wam się krzywda. Więc, odradzam. - Dodała poważniejszym tonem.

- Ruszać się! - w końcu głos zabrał Goodwin.

[ Kamieniołomy ]

Podeszła do klatki Ryana, który wyglądał na wykończonego. W dłoni ściskała plastikową butelkę pełną wody.
-To za dobrze wykonaną pracę. - Powiedziała głośnym tonem i wrzuciła butelkę do środka.
-Możesz podzielić się z koleżanką. - Cofnęła się i ruszyła w stronę akwarium. Chciała dobrze wykorzystać wolny czas i zrobić coś z pomieszczeniem, w którym będzie zmuszona mieszkać przez jakiś czas.

-Napijesz się Atena? Ja jakoś nie mogę...- skłamał mówiąc do dziewczyny, był bardzo spragniony ale dla niego ważniejszy był jej byt.
Nie czekając na odpowiedź Ryan rzucił jej butelkę.

-I co my tu będziemy robić?

Butelka upadła u dołu krat przy klatce. Sięgneła po nią i odkręciła.
- Dzięki Ryan - uśmiechneła się - Nasze zdrowie - powiedziała po czym napiła
się pare łyków. Zakręciłą butelkę i dodała - Ale Ty też musisz się napić.
Bez gadania - wysuneła rękę przez kraty i rzuciła butelkę w strone klatki Ryana.
Upadła ona na wyciągniecie ręki od krat. Usiadła na ziemi opierając się o boczną
strone klatki.
- Ciekawe co jeszcze wykombinują.

-Lepiej nie wiedzieć co oni mogą wymyślić...- powiedział Ryan sięgając po wodę.
-Tak naprawdę to dałem ci się napić pierwszej, bo bałem się że ta woda jest zatruta- zażartował Ryan.
-Może z nimi pogadamy? Ten jeden z nich z którym rozmawiałem... Może da się go 'zmiękczyć', chybał łatwo ulega czyjejś presji.
-Domyślasz się może do czego służy ta maszyna?

- Nie mam pojęcia - odparła zaczesując włosy palcami i poprawiając kucyk.
A na twoim miejscu nie spoufalałabym się z kimkolwiek z nich.
Wszyscy są fałszywi i nie można im ufać - popatrzała na Ryana

-Może i masz rację... Wiesz pobyt w klatkach Ci służy- powiedział Ryan uśmiechając się do dziewczyny.
-Skąd oni tyle o nas wiedzą?- mówił Ryan patrząc się na Atenę.

- Służy mi? - zapytała patrząc uważnie na Ryana - Co masz na myśli?
- dopytywała się ignorując jego pytanie.

-No... mimo ciężkich robót i takich tam... Pięknie wyglądasz- rzucił Ryan z uśmiechem.

Na jej twarzy pojawił się uśmiech od ucha do ucha.
- Dziękuje bardzo - odrzekła i odwróciła wzrok od Ryana. Popatrzyła przed siebie
uśmiechając się

Ryan był trochę zakłopotany...
-Nie ma za co- powiedział cicho.
Nie ma za co...
-Gdyby przynajmniej klatki były dwuosobowe- powiedział cicho Ryan niepewny jednak czy Atena to usłyszała.

Popatrzyła na Ryana który patrzył w dal i uśmiechneła się do siebie.
Wyciągła z kieszeni znowu zdjęcie. Było już podniszczone. Zmartwiła się.
Nie chciała by zniszczyło się całkiem. Zaczeła je prostować na kolanie.
- Dwuosobowe? - podniosła głowę - A po co? - zapytała z uśmiechem

-No wiesz... Zawsze raźniej. Muszę poprosić o to jednego z nich- zażartował Ryan.

Roześmiała się - Tak, tak uważaj bo to uwzględnią. Zaraz przyniosą nam obiad
i będziesz mógł o to poprosić - powiedziała śmiejąc się