Stacja Płomień

- Liczę na to, że Megan i Tom już zdążyli wybić jej z głowy jakikolwiek opór. - oparł się, obracając w palcach prawie pusty kubek.

- Jakby co to może liczyć na miłe powitanie. - Zaczęła krążyć po pomieszczeniu kopiąc przy tym mały kamyczek.

- Nie użyjemy przemocy wobec Lynette, Anno. - Linus spojrzał na dziewczynę stanowczym wzrokiem. - Przeciwnie. Naszym zadaniem będzie przekonanie jej, że nie jesteśmy złymi ludźmi, za których nas bierze. Poza tym Boswel nie jest Goliatem.
Spostrzegł zdziwienie na twarzy rozmówczyni.
- Po prostu wprowadź ją do tamtej izby, nie zdejmując worka z głowy. Jeśli czujesz, że to zadanie cię przerasta, mogę porozmawiać z Mikhailem. - dodał sucho.

- Nie, dam sobie radę. To jeszcze mnie nie przerasta. - Podniosła kamyk i zaczęła go podrzucać.

- I dobrze. - rzucił krótko.
Zerknął na milczące walkie-talki.
Co tak długo?

- Dobrze. Do brudnej roboty zawsze Anna. Nie przeszkadzaj sobie.

- Ben, wchodzimy. - odezwała się krótkofalówka Bena.
- Ann. - Linus stanął na proste nogi. - Wiesz co masz robić. Idź.

Anna pokiwała głową w jego kierunku.
Podeszła do drzwi.
Czekała.

Kiedy jej oczom ukazała się stacja, szarpnęła jeszcze mocniej za linę i szybkim krokiem ruszyła w stronę chaty Mikhaila. Weszła po drewnianych schodach i uderzyła pięścią w drzwi.

Anna szybko otworzyła drzwi i cofnęła się.

Zobaczyła Annę stojącą w środku.
-Cześć. - Rzuciła, mijając ją. Weszła do salonu i stanęła, rozglądając się.
-Przesyłka dostarczona. - Oznajmiła głośno.

Ben stał w milczeniu, czekając aż Anna wykona swoje zadanie.

Po trudnej podróży dotarli do celu. Megan wprowadziła ich do jakiegoś pomieszczenia. Przywitała się z jakaś Anną.

To pewnie jedna z Innych... Gdzie my jesteśmy? W ich wiosce?

Zawrzało w niej, gdy usłyszała słowa Megan o przesyłce. Miała ochotę podejść i uderzyć ją w twarz.

- Ja się nią zajmę. - Podeszła do Megan.
- Spokojnie, nic ci się nie stanie. - Zwróciła się do Lynette. Starała się przemawiać spokojnym, lecz stanowczym tonem. - Będziesz bezpieczna jak pójdziesz ze mną. Nie rób gwałtownych ruchów, nie jesteśmy źli. Chcemy abyś się o tym przeknonała.

-Lynette,niemartw się o mnie-powiedział odkrywając przy tym że nie został zakneblowany.-Jeśli dojdzie do czegoś nie odwracaj sie za siebie.Poprostu uciekaj.I niewierz w nic co ci powiedzą-powiedział