"Drzewo Richard'a"

- Nie...tak. Nie...y..to..

Nie wiedział zbytnio co robić. Co z siebie wydusić, więc mimo usilnych starań nie ruszył się wcale. Patrzył na niego wytrzeszczając oczy. Sytuacja z przeszłości? ...

-Zwiąż mu te ręce! - krzyknął

Patrzył się na niego, jak wypowiada te słowa. Wróciło wspomnienie dawno zakopane ale jednak. Zamrugał szybko i spojrzał na niego :

- Nie...Ja Ci nie pomogę. Wasza sprawa...

-Jest naszym wrogiem! To sprawa nas wszystkich długo go nie utrzymam wiec do jasnej cholery zwiąż go!- krzyknął. Zaczął jednak obmyślać inny sposób.

Przez chwilę zapomniał o nim a myślami, więc był gdzieś indziej.
- Ty jesteś naszym wrogiem...to znaczy nie! Co ja mówię..przepraszam, zamyśliłem się. Lina ..ach tak. Ale nie...wszyscy byliście dla niego źli...a może on naprawdę nic nie wiedział?

Leżał na ziemi, bo nie chciał wstawać ani robić gwałtownych ruchów. Patrzył gdzie jest lina.

-Art pospiesz się!- Równocześnie jedną ręką złapał pistolet za lufę i uderzył kolbą w głowę Richarda:
-Dobranoc!-powiedział.

- Nie! Nie ufam Ci...pewnie uderzysz mnie pistoletem też jak podejdę...nie.

Odsunął się troszkę od nich ale nadal znajdował się na ziemi.

Zrzucił z siebie ogłuszonego Richarda, związał mu ręce i przywiązał do drzewa, zwrócił się do Arta, chowając broń:
-nie zabijam nie winnych capiche? Pilnuj go żeby nie uciekł.
Poszedł na plażę

[Plaża]

- Wątpię.

Rzekł na "do widzenia" i poszedł za nim na plażę. A co! Osła sobie znalazł do pilnowania?

Richard długo nie odzyskiwał przytomości.

Richard: 125XP

Po krótkim czasie Michael doszedł do drzewa. Zauważył pewną zmianę. Richard był inaczej przywiązany. Podszedł bliżej i zobaczył że ten jest nieprzytomny, dostrzegł również ślad na głowie, jakby od kolby.
-Aha, chyba kogoś zdenerwowałeś- powiedział po cichu.
-Nic tu po mnie- powiedział i poszedł na plażę.

[plaża]

Richard w końcu odzyskał przytomność. Rozejrzał się dookoła. Wszystko sobie przypomniał. Zostałzłapany i przywiązany. Głowa wciaż go bolała. Nagle zobaczył Annę.

Co ona tu robi?

- Witaj, Richard. - Anna podeszła do mężczyzny. - Widzimy się w niezbyt ciekawych okolicznościach. Potem wszystko ci wytłumacze, teraz słuchaj.
Obeszła drzewo z każdej strony, zatrzymując się przy więzach krępujących go. Rozejrzała się wokół, upewniając się, czy jest mało ludzi w pobliżu. Na szczęście był tylko Will , odwrócony do nich tyłem.
- Uwolnię cię, Richard. Nie zadawaj pytań, biegnij najszybciej jak możesz w kierunku dżungli. Wracamy do domu. - Dodała szeptem.
Spojrzała po raz ostatni na Willa i zaczęła rozwiązywać więzy. Po kilku chwilach mocowania się z nią, Richard był wolny.
- Teraz, biegnij. Mam jeden nabój i nie chce go teraz wykorzystać.
Richard kiwnął głową i zniknął pośród drzew.
Anna stała jeszcze przez chwilę, odwróciła się, ponieważ usłyszła kroki.
Wyciągnęła broń.

-Witaj Anno-powiedział z wyciągnietym pistoletem.-Czyż nie powiedziałem że chcę go uwolnić,wszystko by innaczej się potoczyło.Czemu mi nadal nie ufasz Anno??-spytał

- Wybacz mi, lecz nie mogę ufać nikomu. Jestem szpiegiem, a ty czego oczekiwałeś? Wierzysz,że oni pozwoliliby ci go wypuścić? Zabiliby go prędzej. Teraz idę, a ty nie będziesz wołać nikogo. Nie chce użyć broni, jeszcze nie teraz.