Wyprawa

Nadeszło południe.

Will: 140XP
Artemis: 140XP
Sayid: 140XP
Michael: 140XP

Nie wiedział czy powstrzuma nerwy. Był bliski podejścia do uśmiechniętego bachora i wrzucenia go do wody.
Udało mu się jednak opanować lecz czuł się bezsilny.
Pomyślał chwilę po czym powiedział:
-Jeśli już tu jesteśmy to powinniśmy rzeczywiście zbadać ten teren. Wątpię żeby przypływali tu tylko by straszyć nas i porywać. Może część z nich tu jeszcze jest albo ich wioska?

-Masz rację, podzielmy się i rozejrzyjmy po okolicy.- powiedział Michael.

- Tak..NIE! Nie dzielmy się! Tak jest niebezpiecznie...tak..tak! Na serio! To na pewno zły pomysł...razem chodźmy!
Dostał strachu. Tyle czy przed nimi czy zwierzakami.

-Ok, Art uspokój się. Jeśli się rozejdziemy, mamy większe szanse na znalezienie czegoś... i oszczędzimy czas.- powiedział Artemisowi.

-Macie oboje rację.Jeżeli się rozejdziemy to szybciej coś znajdziemy.Jednak jeżeli to zrobimy,to niestety zwiększa się prawdopodobieństwo tego że mogą nas łatwiej zabić.Lepiej podróżować większą grupą-powiedział wyrywając się z odrętwienia

-Czyli co? Idziemy wszyscy razem?- zapytał Michael.

- Tak! Nie słyszysz co powiedział Will? Idziemy R-A-Z-E-M!
Powiedział i spojrzał po nich.
- To którędy najpierw?

Namyślał się dłygo i w końcu odpowiedział-Jeżeli pójdziemy w prawo dojdziemy na naszą plażę,do obozu.W takim wypadku najlepiej będze jeżeli w lewo-powiedział naciągając plecak na plecy.

-Więc tak zróbmy-odrzekł robiąc kilka kroków w przód.
-Nie traćmy już więcej czasu-dodał.

Ruszył przodem przewodząc grupie.Miał nadzieję że w tym razem coś znajdą.

Idąc tuż za Willem miał dziwne poczucie pewności że niedługo coś odnajdą. Chciał znać odpowiedź na chociaż jedno pytanie jakie kryje ta wyspa.

Szedł spokojnie wzdłuż morza. Wiedział że minie jeszcze trochę czasu, zanim coś znajdą. Mimo iż szedł z kilkoma osobami czuł się samotny. W takich chwilach często myślał o Jennifer.
Odzyskam cię...choćby niewiem co...przysięgam sobie...

Szedł przodem przewodząc grupie.Nagle coś dostrzegł przed sobą.Dał znaki grupie by się zatrzymali.Wskazał ręką przed siebie.Kilkadziesiąd metrów przed nimi rozpościerała się osada.

-Chyba trafiliśmy do ich wioski.-powiedział i zacisnął ręce ma strzelbie

-Jeżeli chcemy jakoś ich podejść,to musimy to wszystko jakoś zaplanować

- Miasto! Miasto! Jesteśmy uratowani! To przedmieścia bardzo...ale jest! Internet! Telefony! Uratowani!
Zaśmiał się.
- TO co robimy?