"Drzewo Richard'a"

- A ty odpowiedziałeś na moje pytania? Nie. To i ja Ci nie powiem. Jeszcze może Cię tam zaprowadzić? Tam jest pewnie jakiś kontakt ze światem...tego akurat Ci nie możemy raczej powiedzieć.

-Mi nie chodzi o kontakt ze światem zewnętrznym-odpowiedział Richard-to coś o wiele ważniejszego.

- W takim razie powiedz mi czego...tak się boisz może? Przecież nie ma tam jakichś bomb czy czegoś takiego byśmy was zaatakowali.

Zaśmiał się.

-Wy nie-odpowiedział Richard.

- Aha. Więc może...jesteście terrorystami? Nie no to odpada. Ktoś inny może was zaatakować? To wtedy pewnie i nas. No a gdzie to było? ...To tam tam gdzieś...nie umiem określić. Bo nie chcę skłamać...

-A kto wie jeszcze gdzie to jest oprócz Petera?-spytał się Richard

- Nie wiem. Nie chodzę z nimi na wyprawy. Wiem tylko, że on wie. A kto jeszcze to nie wiem.

Więc trzeba czekać.

-A co zamierzacie z nim zrobić?-powiedział Richard.

- Nie wiem. Chcieli otworzyć ale chyba nie wyszło...a może wyszło? Nie wiem ...naprawdę mi nic nie mówią przecież. Petera się pytaj to on Ci powie.

-On nie powie. W końcu to Peter. W każdym bądź razie mi na pewno nie powie. Może tobie, może innym rozbitkom. A może inni już wiedzą? Treba czekać. Nic innego nie pozostaje.

- Mi nie powie. A ja nie będę dla Ciebie szpiegował...czy tam dowiadywał się. A jak tam? Żyjesz jakoś po tych dniach spędzonych w niewoli?

-Żyję. W sumie to ciężko nazwać to niewolą.-odpowiedział Richard.

- Zawsze to nie możesz się nigdzie ruszyć a mięśnie się zastoją. Ja bym tak nie mógł siedzieć tyle...czy tam stać. Nudno...chociaż tobie nie. Przychodzą...biją. Urozmaicenie jest.

Nie o to mi chodziło, ale lepiej będzie, jak on sięo tym ie dowie.

-Urozmaicenie mówisz-powiedział Richard-Rzeczywiście większe, niż niektórzy rozbitkowie mają.

- No tak. Jakby nie było. Wyjechałem na wakację...i mam wakacje z przygodami. Byle by się to wszystko dobrze skończyło...A właśnie! Jest u was jakaś Barbara ? Albo kobieta z karabinem?